Volvemos este sábado pasado a celebrar a panda de OS DE SEMPRE, a cea de Nadal, despois de uns aniños en stand by. Retomamos esta cea co ánimo de volvernos a xuntar os máximos posibles, pois uns estaban no paritorio, outros recén paridos...outros a punto de parir, e que así somos os da Feira, moi productivos ....Retomamos esta cea en plan mais ligth, mais suave, so foi cena e baile, despois desplazamonos a Tui para continuar con festa, pero para nada tivo que ver coas outras cenas de nadal que celebrábamos, cena, baile, borracheira, sustancias psicotrópicas, sexo, dormida, devolución, desaiuno, xantar, exploracion turística, aquelo si que era unhas xornadas completas. Os anos pasan e pesan, aumenta a responsabilidade, o cansancio e a somnolencia, disminuie a vitalidade e frescura, a axilidade, resíntese o figado, os despertares do día seguinte non son os esperados, dores de cabeza, pitido de oidos, a música chunda-chunda , brouquele- brouquele xa non mola, ...estarémonos facendo vellos...
![[Valid Atom 1.0]](valid-atom.png "Validate my Atom 1.0 feed")
1 comentario:
si, la verdad es que ya no estamos para tanto trote ... y lo peor el día siguiente, dolor de cabeza de tanto chunda-chunda, agujetas de los tacones, dolor de barriga de los cubatas .... jolin ¡¡¡ pero bueno, pasamolo ben ...
Publicar un comentario