DESPEDIDA EN BOIRO DE JUAN DE LEONSSA
IRONMAN AJUADOR
Menos mal que xa quedan poucos por casar, porque xa estamos quedando sin lugares e sin ideas para poder celebrar as nosas depedidas de soltería.
Xa lle tocaba a este elemento pasar pola vicaría, non polo tempo de noviazgo... que tamén... si non pola idade de dicho susodicho. Pois nesta despedida, xuntamonos yogurins de 26 anos coa vieja trova santiaguera de preto 50 anos, eso si sempre con moi bo rollito.
O lugar elexido para facer a despedida foi BOIRO, e a verdade a elección foi moi acertada... o clima, a fauna, a vexetacion, a praia, a movida, as distancias, pero sobretodo a xente...un espetaculo...a sua amabilidade e alegría hai que agregarlle un seseo, gheada ,unha sonaridade que nos enviajrava e pouco a pouco todos fomonos deisandonos levar pola suas palabras, a servesa, a ajua salada, o caseto, as rapasas, as mosas.
Pois ben chejamos a Boiro, unss antess coss outross, para dessembarcar no camping de Barraña a caron da praia de Barraña, a esscassos ssincossentos metross de Boiro capital, desspoiss de comer no Restaurante Pimenton, ressentado por un home típico Boirense que conosse a Milio do Ssentral e a Copy, chejou o momento de vesstir o noivo. Si... tendess rassson... desta vesss non nos esmeramos moito pero é que aljunss estábamosss moi liadosss cos callosss e non tivemos tempo de rasssonar un disfrasss mellor...pero bueno a verdade que a putada tamen esstivo ben, poiss creo que frío non passou, sobretodo xojando a fuchibol na praia con botasss de rejar o estilo Sefarin aliass Fito.
O que se montou o carón do chirinjito da praia foi tudo unha fessta, e iso que lle ofressemos sssincoenta euross por un barril de servessa, pero non fomos quen de quitarlle un bidon o jichillo do chirinjito, hai.. esso..ssi..e.... chupar chupamosslle toda a caña que tiña...
Voltamoss para o camping fassendo un passaruass, polo cal fomos aclamados por moitosss viandastess e vessiños de Barraña. Unha vesss no campamento mentress uns assaban o churrasco churrasscado, outros sejiamos coa festa e sejiamos coas servessas e cubatasss, outros os maiss perxudicados dormian a media mona. Despois de ssenar o churrasssco, e mentres fassiamos botellón tivemoss o conssierto de cantautor TUCHI QUEVALES, un essspetaculo, un lento esssspetaculo.
Despoiss de duchadoss e lavadoss ben os nososs esculturaiss corposs marchamoss cara Boiro...e alí...Hai o que alí había, fossada por todos lados... rapases e rapasas a moreasss....o que lijamos diosss mío, diosss mío... as mosas unha pasada...sobretodo as de Palmeira...E LOJO EU SON DE PALMEIRA...bueno ,bueno, levamos mais de 30 despedidass e podemoss desssir que as mossas de Boiro son as mais enrrolladass, "non as que mais se enrrollan", simpaticasss e as que menos jato teñen, tamén hai que dessir, que non eran moi juapass, tampouco somoss nosss unhas bellesasss, pero aljunha juapa ainda había.
Sobre as 7:30 da maña unss dessidimos voltar o campamento, outross desidimos sejir un pouquiño mais ata as 9 da mañá.
As 12:30 desalosamos os bungalows e a 13:00 xa estamos camiño de Salseda de Caselas, uns para tomas os calloss... e outros para serviloss.
Xa lle tocaba a este elemento pasar pola vicaría, non polo tempo de noviazgo... que tamén... si non pola idade de dicho susodicho. Pois nesta despedida, xuntamonos yogurins de 26 anos coa vieja trova santiaguera de preto 50 anos, eso si sempre con moi bo rollito.
O lugar elexido para facer a despedida foi BOIRO, e a verdade a elección foi moi acertada... o clima, a fauna, a vexetacion, a praia, a movida, as distancias, pero sobretodo a xente...un espetaculo...a sua amabilidade e alegría hai que agregarlle un seseo, gheada ,unha sonaridade que nos enviajrava e pouco a pouco todos fomonos deisandonos levar pola suas palabras, a servesa, a ajua salada, o caseto, as rapasas, as mosas.
Pois ben chejamos a Boiro, unss antess coss outross, para dessembarcar no camping de Barraña a caron da praia de Barraña, a esscassos ssincossentos metross de Boiro capital, desspoiss de comer no Restaurante Pimenton, ressentado por un home típico Boirense que conosse a Milio do Ssentral e a Copy, chejou o momento de vesstir o noivo. Si... tendess rassson... desta vesss non nos esmeramos moito pero é que aljunss estábamosss moi liadosss cos callosss e non tivemos tempo de rasssonar un disfrasss mellor...pero bueno a verdade que a putada tamen esstivo ben, poiss creo que frío non passou, sobretodo xojando a fuchibol na praia con botasss de rejar o estilo Sefarin aliass Fito.
O que se montou o carón do chirinjito da praia foi tudo unha fessta, e iso que lle ofressemos sssincoenta euross por un barril de servessa, pero non fomos quen de quitarlle un bidon o jichillo do chirinjito, hai.. esso..ssi..e.... chupar chupamosslle toda a caña que tiña...
Voltamoss para o camping fassendo un passaruass, polo cal fomos aclamados por moitosss viandastess e vessiños de Barraña. Unha vesss no campamento mentress uns assaban o churrasco churrasscado, outros sejiamos coa festa e sejiamos coas servessas e cubatasss, outros os maiss perxudicados dormian a media mona. Despois de ssenar o churrasssco, e mentres fassiamos botellón tivemoss o conssierto de cantautor TUCHI QUEVALES, un essspetaculo, un lento esssspetaculo.
Despoiss de duchadoss e lavadoss ben os nososs esculturaiss corposs marchamoss cara Boiro...e alí...Hai o que alí había, fossada por todos lados... rapases e rapasas a moreasss....o que lijamos diosss mío, diosss mío... as mosas unha pasada...sobretodo as de Palmeira...E LOJO EU SON DE PALMEIRA...bueno ,bueno, levamos mais de 30 despedidass e podemoss desssir que as mossas de Boiro son as mais enrrolladass, "non as que mais se enrrollan", simpaticasss e as que menos jato teñen, tamén hai que dessir, que non eran moi juapass, tampouco somoss nosss unhas bellesasss, pero aljunha juapa ainda había.
Sobre as 7:30 da maña unss dessidimos voltar o campamento, outross desidimos sejir un pouquiño mais ata as 9 da mañá.
As 12:30 desalosamos os bungalows e a 13:00 xa estamos camiño de Salseda de Caselas, uns para tomas os calloss... e outros para serviloss.
vestindo o noivo, no restaurante do amijo do Milio do sentral
Camiño do campamento
Afinando as jaistass para entra na praia, menuda entrada triunfal fixemos na praia a xente levantouse toda das toallas, e aplaudíndonos pedíannos autojrafos e OUTRA,OUTRA,OUTRA...
Non todo foi beber... mentras uns xojaban o futbol outros fasiano o balonvolea
Despois de tanto sudor, tocaba un baño...pero quedaba mais lonxe a ajua da praia que as duchas do campamento.
No Chirinjito da praia, menuda tarde lle demos o jichiño, tamen fixo cartos, pero....
La niña de Rajoy...NO! .....la niña de Sé Benito
Louis Armstrong, pero descolorido
O sol estabase metendo e nos seguiamos bebendo
As 9:00 da maña camiño de volta o campamento
¿Non sei si caerias? Firicheste moito...
Tomando os callos en Salseda de Caselas.
![[Valid Atom 1.0]](valid-atom.png "Validate my Atom 1.0 feed")
No hay comentarios:
Publicar un comentario